Gerrit Achterbergpad Langbroek

13 mei, 14 km ****

Parkeren in Doorn bij bosrestaurant Sandenburg aan de Sandenburgerlaan, la Dwarsweg, ra Buntlaan, ra Gooijerdijk, la Sandenburgerlaan, la Langbroekerdijk, la Broekhuizerstraat, Langbroekerweg, la Darthuizerweg, la Leersumsestraatweg, la Sandenburgerlaan.

Het Klompenpad dat naar Gerrit Achterberg is genoemd is 11.5 km lang. Mooie afstand voor een doordeweekse avond in mei. Maar het pad is geen rondje. Na 2 uur wandelen sta je gewoon 11.5 km verderop en zie dan op een doordeweekse avond maar eens bij het beginpunt te komen. Na een km of 7 door sloot en slop kregen we op de kruising met de Broekhuizerstraat in de gaten dat we steeds verder van de auto verwijderd raakten en kozen op goed geluk de 'terugweg'.
Aan wegwijzers en routeaanwijzingen ontbrak het niet, wel aan straatnaambordjes die correspondeerden met de aangegeven wegen op het routekaartje op de website.

Het weekend voorafgaand aan onze wandeling was het natste van dit jaar en de gevolgen daarvan waren onder de grote bomen langs de paden zeer aanwezig. Soppen en op landgoed Sandenburg zelfs over een smal stroompje springen.

Wie bij de Utrechtse Heuvelrug, net als ik, denkt aan bossen, hei en zandgrond, komt bedrogen uit. Kleine weilanden en akkers, geen brede sloten en vaarten er omheen, maar bossages en lanen. Grote ' bovenstadse' boerderijen, waarvan een aantal met grofkorrelig pleisterwerk. Zo grofkorrelig dat het leek of er teksten in braille opgeschreven stonden.

 Schaapskooien en landhuizen:  het Gerrit Achterbergpad voert je langs monumentale panden, zeer gevarieerd landschap en paaltjes met gedichten.

Aan de Langbroekerdijk lopen we langs kasteel Sandenburg, kasteel Walenburg, en het poortgebouw van kasteel Groenestyn.

Het laatste gedeelte van onze wandeling maakt geen deel uit van het Gerrit Achterbergpad, geen paaltjes met gedichten dus langs de Darthuizerweg, maar wel het Oude Rechthuis, een schaapskooi en hagen van bloeiende rhododendron.

Als je 11 km lang zat vindt voor een rondje, kies  dan voor de Bovenwijkerweg (aan de Langbroekerdijk).

Bolgerijen Vianen

6 mei, 8 km ****

Route
Parkeren aan de linkerkant van de Bolgerijse kade vanaf het Merwedekanaal.
Ra vanaf de Bolgerijsekade de Merwedekade op, la Achterkade, la Groenekade, ra Bolgerijse kade

Het Utrechts Landschap heeft aardig huisgehouden in de polder Bolgerijen (en een zeer informatief beheerplan gemaakt). We komen overal op onze wandeling elementen tegen die het gevolg zijn van hun beheer: paaltjes en panelen, bossen, vogelkijkhutten en parkeerplaatsen.

Onze wandeling begint  op de Merwedekade. Een strook jong oer Hollands

bos tussen Bolgerijse kade en de Achterweg, waarlangs een pad is gemaaid met een iets te zware trekker na een regenachtige periode. De trekker heeft heel diepe sporen achtergelaten en het lange afgemaaide gras ook.

We bereiken de Achterkade zonder onze tere enkeltjes te verzwikken. De Achterkade is dunbevolkt. Rechts kijk je naar de achterkant van Hei en Boeicop, links kijk je Bolgerije in. De huizen die er staan zijn van oorsprong klein. Geen grote kaasboerderijen in dit stuk van de polder. De kavels zijn klein, vooral aan de Bolgerijse kant en staan aardig vol met bies.

De Groene kade is onverhard, maar veel beter begaanbaar dan de Merwedekade. De bermen zijn ingezaaid met echte koekoeksbloem en grote ratelaar (dus geen gele dovenetels, Vernooij!)

In een weilandje aan de overkant van de sloot stond dit indrukwekkend heerschap te grazen.

Over de Bolgerijse kade tussen de grienden weer terug naar de A27, over enige tijd kan golfend Vianen zich daar verpozen met de Kroonprins.

Gelukkig blijft er aan de andere kant van de snelweg nog veel ongerept Bolgerijen over om te bewandelen.

Het weer: een paar spetters en veel dreiging onderweg, als we naar huis rijden, gaat het regenen. Voor het eerst dit jaar een koekoek gehoord!

Engherkaderoute Montfoort Linschoten

30 april, 12 vermoeiende kilometers
ANWB route uit het boekje. Bewegwijzerd. Start bij het Kasteel Montfoort.
Om 't Hof, De Plaats, Keizerstraat, Hoogstraat, IJsselpoort, over de brug la IJsselkade, onder M.A. Reinaldaweg door, Waardsedijk oversteken, Engherkade, ra Engherzandweg, la Noord Linschoterdijk, M.A. Reinaldaweg over, G. van der Valk Boumanstraat, ra Liefhovendijk, la Dorpsstraat, ra Vaartkade Zuidzijde, la Beide Vlooswijkenlaan, bruggetje de Montfoortse vaart over, ra graspad, ra Cattenbroekerdijk, Doeldijk, IJsselpoort, Hoogstraat, Keizerstraat, Plaats, Om 't Hof, parkeerplaats.

Anno 2014 worden de klanten van Kasteel Montfoort in de watten gelegd. De meisjes die tot 1968 het kasteel bevolkten, hebben vast andere ervaringen.

Het uitzicht aan de IJsselkade is niet bijzonder, links veel te dure appartementen en de achterkant van Willeskop, rechts het best uitgestrekte industrieterrein van Montfoort. Agrarisch wordt het als we onder de Reinaldaweg door zijn.

 

We steken de Waardsedijk over, klimmen over een hek polder De Engh in.

 De Engherkade

Ruim 3 kilometer graskade ligt voor uw voeten. Een welhaast ongekende weelde in Het Groene Hart. Kades werden aangelegd om te voorkomen dat water van de ene polder naar de polder ernaast stroomde en daar wateroverlast veroorzaakte. Dat is hier goed te zien: de weilanden en de sloten aan de ene kant liggen duidelijk hoger dan aan de andere kant.

 De ANWB-gids waarschuwt ons nog voor broedende zwanen die de doorgang op de kade kunnen verhinderen. En inderdaad krijgen wij te maken met beesten op ons pad.

 

Wij zijn veel meer onder de indruk dan zij. De kade slingert naar de Engherzandweg en Huis Linschoten. We mogen over asfalt naar de Reinaldaweg, gaan er ditmaal overheen, Linschoten in.

Daar treffen we monumentale boerderij Liefhoven uit de 17e eeuw. Het huis is aardig opgeknapt, maar aan de bijgebouwen valt nog wel het e.e.a. te doen.

In de Dorpsstraat van Linschoten is bijna elk huis een monument.

Alsof we nog helemaal niet moe zijn, wandelen wij blijmoedig over het graspad langs de Montfoortse vaart naar de Cattenbroekerdijk, vandaar naar Montfoort, om ons na ruim 2 uur op de autostoelen te laten zakken.

 

Het weer: droog!!!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Vechtwandeling

22 april, 10 km ***

De auto geparkeerd bij werkgever van broer aan de Hogenoord en vanaf daar sjokten wij langs de Vecht over de westelijke oever achtereenvolgens langs Pijlsweerd, Ondiep, Geuzenwijk en de Schaakbuurt. Tot `De parel van Zuilen´ is de Vecht van het gewone volk, maar bij de Springertuin wordt het chique. In Oud Zuilen steken we de Vecht over. Via de Slotlaan en de 2e Polderweg lopen we terug langs Overvecht Noord, Vechtdijk, Zandpad, Vinkenkade, Lauwerecht.

In beelden:

De Marnixbrug is in de huidige vorm nog jong: van 1964. In het westelijk landhoofd is een openbare schuilplaats gemaakt voor 200 mensen. Wie maakt uit welke 200 mensen daar plaats mogen nemen in geval van Koude Oorlog? In 2003 werden tegeltableaus aangebracht.

Een van de waanzinnig mooie (school-)gebouwen van architect Jan Planjer, momenteel in gebruik door de Aboe Daoudschool. Het gebouw werd in 1928 officieel geopend voor de Scheepstraschool en de Jan Ligthartschool in de Geuzenwijk.

Riante sofa in de Springertuin. Filmpje over de totstandkoming ervan achter deze link: https://springerdagen.wordpress.com/tag/springertuin-sofa/

Poelen en broeihopen voor slangen in het Vechtoeverpark. Doorlopen! Naar Slot Zuylen met jawel,

een slangenmuur.

Langs giga volkstuincomplex Ons Genot die er een informatieve website op nahoudt, naar de slangenkuil die het Zandpad heet, vol met abusievelijk gesloten bootjes.

We steken bij Lauwerecht de Vecht weer over naar Pijlsweerd, een buurt waar vanouds veel hoveniers en kwekers gehuisvest waren. De hoveniers zijn weg, de kwekerijen nog lang niet.